کد مطلب:172936 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:257
جانبداری از حق
خواص هیچ گاه بی طرف نبوده و نیستند. ویژگی برجسته ی آنها جانبداری پیوسته از حق و باطل گریزی است. مقتضای ایمان، جانبداری صریح از حق و ستیز با باطل است. امام صادق علیه السلام می فرماید:
ان من حقیقة الایمان أن تؤثر الحق و ان ضرك علی الباطل و ان نفعك [1] .
از حقیقت ایمان آن است كه حق را بر باطل ترجیح دهی، هر چند حق، به زیانت باشد و گرایش به باطل تو را سود رساند.
حضرت علی علیه السلام نیز یكی از ویژگی های خواص را وارد نشدن در
باطل و خارج نشدن از مدار حق می دانند.
و لا یدخل فی الباطل و لا یخرج من الحق [2] .
خواص آن جا كه حق را ببیند می ایستند، حمایت می كنند و از هیچ مشكلی نمی هراسند. در قاموس خواص بی طرفی معنا ندارد، بی طرفی در برابر حق، همسنگ ستیز با حق است. از دیدگاه قرآن بی تفاوتان و معصیت كاران هر دو به بیراهه می روند. نمونه ی آشكار آن را می توان در آزمون بنی اسرائیل برای صید ماهی جست و جو كرد. آن گاه كه به آنها دستور داده شد صید ماهی را در روز شنبه تعطیل كنند، مخالفت كردند و در كنار دریا حوضچه هایی ترتیب داده، ماهیان را روز شنبه در آن محاصره و روز یكشنبه صید می كردند و نافرمانی خود را چنین توجیه كردند كه ما روز شنبه صید نكرده ایم بلكه تنها آنها را در حوضچه ها محاصره كردیم. در این آزمایش مردم سه دسته شدند:
الف ) گروهی كه اكثریت را تشكیل می دادند به مخالفت با این فرمان الهی برخاستند؛
ب ) گروهی كه اقلیت كوچكی بودند در برابر گروه اول به وظیفه ی امر به معروف و نهی از منكر قیام كردند؛
ج ) ساكتان و بی طرفان كه نه با گناهكاران همگامی داشتند و نه وظیفه ی نهی از منكر را انجام می دادند.
قرآن مجید می فرماید: تنها گروه دوم نجات یافتند و دو دسته دیگر مجازات شدند:
فلما نسوا ما ذكروا به انجینا الذین ینهون عن السوء و أخذنا الذین ظلموا
بعذاب بئس بما كانوا یفسقون [3] .
پس هنگامی كه تذكراتی را كه به آنها داده شده بود فراموش كردند، كسانی را كه از بدی باز می داشتند رهایی بخشیدیم و آنها را كه ستم كردند به سبب نافرمانی شان به عذاب شدیدی گرفتار ساختیم.
ان من حقیقة الایمان أن تؤثر الحق و ان ضرك علی الباطل و ان نفعك [1] .
از حقیقت ایمان آن است كه حق را بر باطل ترجیح دهی، هر چند حق، به زیانت باشد و گرایش به باطل تو را سود رساند.
حضرت علی علیه السلام نیز یكی از ویژگی های خواص را وارد نشدن در
باطل و خارج نشدن از مدار حق می دانند.
و لا یدخل فی الباطل و لا یخرج من الحق [2] .
خواص آن جا كه حق را ببیند می ایستند، حمایت می كنند و از هیچ مشكلی نمی هراسند. در قاموس خواص بی طرفی معنا ندارد، بی طرفی در برابر حق، همسنگ ستیز با حق است. از دیدگاه قرآن بی تفاوتان و معصیت كاران هر دو به بیراهه می روند. نمونه ی آشكار آن را می توان در آزمون بنی اسرائیل برای صید ماهی جست و جو كرد. آن گاه كه به آنها دستور داده شد صید ماهی را در روز شنبه تعطیل كنند، مخالفت كردند و در كنار دریا حوضچه هایی ترتیب داده، ماهیان را روز شنبه در آن محاصره و روز یكشنبه صید می كردند و نافرمانی خود را چنین توجیه كردند كه ما روز شنبه صید نكرده ایم بلكه تنها آنها را در حوضچه ها محاصره كردیم. در این آزمایش مردم سه دسته شدند:
الف ) گروهی كه اكثریت را تشكیل می دادند به مخالفت با این فرمان الهی برخاستند؛
ب ) گروهی كه اقلیت كوچكی بودند در برابر گروه اول به وظیفه ی امر به معروف و نهی از منكر قیام كردند؛
ج ) ساكتان و بی طرفان كه نه با گناهكاران همگامی داشتند و نه وظیفه ی نهی از منكر را انجام می دادند.
قرآن مجید می فرماید: تنها گروه دوم نجات یافتند و دو دسته دیگر مجازات شدند:
فلما نسوا ما ذكروا به انجینا الذین ینهون عن السوء و أخذنا الذین ظلموا
بعذاب بئس بما كانوا یفسقون [3] .
پس هنگامی كه تذكراتی را كه به آنها داده شده بود فراموش كردند، كسانی را كه از بدی باز می داشتند رهایی بخشیدیم و آنها را كه ستم كردند به سبب نافرمانی شان به عذاب شدیدی گرفتار ساختیم.
[1] شوري (42) آيه ي14.
[2] نهج البلاغه، خطبه ي 193.
[3] اعراف (7) آيه ي 165.